Szczęście - cytaty

Szczęście jest "produktem ubocznym" rozwoju. Pojawia się ono niejako "przy okazji" miłości i polega na poszerzeniu naszej świadomości, głębokiej harmoii z całym stworzeniem, uważności (skupienie zmysłów i intelektu na tym, co JEST. Przytomne trwanie w "tu i teraz", w chwili obecnej) i pokoju serca. (...) Rozwijając się (a więc miłując coraz bardziej), osiągamy poczucie szczęścia, sensu i spełnienia, za którym tak tęsknimy. Szczęście nie jest więc czymś, co jest nam dane lub niedane "z góry". 

Pułapki na drodze do szczęścia: 

1. Utożsamianie szczęścia z przyjemnością;

Bez trudu nie ma rozwoju, unikanie nieprzyjemności będzie groziło infantylizmem. Nie ma nic złego w odczuwaniu przyjemności, ale szczęście nie jest zależne od tego, czy ją odczuwamy, czy nie. Mogę być szczęśliwy, nie doświadczając przyjemności. Pogoń za przyjemnością nie zaspokoi serca człowieka

2. Próba osiągnięcia szczęścia na drodze działania zewnętrznego;
Jeśli człowiek wpadnie w tę pułapkę, będzie organizował świat wokół siebie po to, aby być szczęśliwym lub będzie uważał, że w warunkach, w których się znalazł, szczęścia osiągnąć się nie da. To dlatego niektórzy wciąż poszukują czegoś na zewnątrz siebie: idealnego miejsca, niezapomnianej chwili, niepowtarzalnego przedmiotu, pięknego otoczenia, "tego jedynego" człowieka lub używki - chcą przez chwilę poczuć się szczęśliwi. Człowiek tęskni do głębokiego pokoju i spełnienia, ale błędnie poszukuje tego na zewnątrz siebie. Stan "uwolnienia" jest pociągający tak bardzo, że ludzie są gotowi sięgać po narkotyki, alkohol, przypadkowe relacje seksualne i afekty, aby go na chwilę doświadczyć. Poczucie szczęście ma niewiele wspólnego z ekstatycznym i przejściowym doładowaniem emocjonalnym. 

3. Poszukiwanie szczęścia z pominięciem człowieka;

Wielu ludzi chce chronić swój "maleńki świat", izolując się od ludzi lub nawet ich niszcząc. Każdy "obcy" lub "inny" jest potencjalnie niebezpieczny. Niektórzy upatrują własnego szczęścia w nieobecności innych ludzi. Chcąc zachować niezależność, "wyzwalają się" od ludzi... i popadają w samotność. Szczęścia nie da się także zbudować na krzywdzie ludzkiej. 

Człowiek osiąga szczęście, czyniąc z samego siebie bezinteresowny dar dla bliźniego. Nasz rozwój prowadzi w tym właśnie kierunku. Im bardziej żyjemy dla TY, tym szybciej dojrzewa JA. Paradoks polega na tym, że człowiek znajduje szczęście, gdy tego szczęścia nie poszukuje dla siebie. Kto robi wszystko, by posiąść szczęście, ten go nigdy nie znajdzie. Drogę do szczęścia odkrywamy niespodziewanie, zapominając o sobie. 

Monika i Marcin Gajdowie Rozwój. Jak współpracować z łaską?